Skip to main content

“Tina, jij hoeve niet bang te zijn, want de Heere is bij je’’

Christina Hollebrandse werkt inmiddels al veertien jaar als begeleider op Siloah-woonlocatie de Rondas in ‘s-Gravenpolder. Ze werkt op een groep waar cliënten begeleid zelfstandig wonen. ‘’Ik geniet altijd van m’n werk en vooral van de omgang met de cliënten.’’

Voordat Christina bij Siloah kwam werken, heeft ze eerst een jaar of zes bij een seculiere zorgorganisatie gewerkt. Daar werd wel identiteitsgebonden zorg geboden op één locatie, maar het management was niet christelijk. Christina vond het lastig dat de visie van de organisatie niet strookt met haar eigen missie en passie: ‘’Je krijgt discussies over waarom je bijvoorbeeld op zondag geen rolstoelen schoonmaakt. Daar liep ik steeds meer tegenaan.’’

Bijzonder plekje
‘’Bij Siloah heb ik het nog steeds erg naar mijn zin. Na al die jaren heb ik echt een band gekregen met de cliënten, waardoor je goed op elkaar ingespeeld bent. Ik zeg wel eens tegen de cliënten, dat ze allemaal een speciaal plekje in m’n hart hebben. Dan zie je iemand nadenken, waarna hij tegen me zegt: ‘Jij een groot hart hebben…’ Hij denkt natuurlijk heel letterlijk, maar dat soort momenten vind ik zo mooi.’’

Afhankelijk van Zijn zegen
“Ik vind het bijzonder dat de cliënten je erop wijzen dat we allemaal afhankelijk zijn van Zijn zegen. Dan moet je met schaamte wel eens zeggen dat je meer van hen leert dan zij van jou. Dat maakt het werk tegelijkertijd heel inspirerend voor mij. De cliënten zijn echt een voorbeeld. Ik moet vaak denken aan die tekst uit Johannes 15, waarin Jezus zegt: ‘Zonder Mij kunt gij niets doen.’ Dat is iets wat de cliënten vaak zelf sterk beseffen en jou ook op wijzen.”

“Zo vroeg een cliënt afgelopen winter aan me of ik zo naar huis ging. Ik vertelde hem dat ik inderdaad naar huis ging, maar dat ik nog moest tanken in het donker en dat ik dat een beetje spannend vond. Toen legde hij een hand op m’n schouder en zei: ‘Tina, jij hoeve niet bang te zijn, want de Heere is bij je.’ Dat vond ik zo mooi en puur. Het heeft me echt geraakt.’’

Identiteit bindt samen
De identiteitsgebonden zorg geeft meerwaarde aan haar werk. “De Bijbel is de diepste bron waar we uit mogen putten. Het is iets waar je mee uitstijgt boven organisaties die dat niet hebben. We hadden laatste een teamsessie met wat dillema’s, waar we niet helemaal uitkwamen. Toen stelde een collega voor om er de komende tijd met elkaar voor te bidden. We waren er met z’n allen gewoon even stil van. Dan merk je dat je, hoe verschillend je als collega’s ook bent, de identiteit met elkaar gemeen hebt. Dat is iets wat samenbindt. En dat is zo waardevol.’’