Mevrouw Hollemans (100) woont inmiddels zo’n tweeëneenhalf jaar in verpleeghuis Elim in Barneveld. Ze heeft het daar goed naar haar zin. Haar zoon, Arie Hollemans, en zijn vrouw Corrie bezoeken haar regelmatig en helpen ook mee met de verzorging.
Voordat mevrouw Hollemans in Elim kwam wonen, woonde ze in Alblasserdam en kreeg ze thuiszorg. Als gevolg van een TIA was het voor haar noodzakelijk om in een zorginstelling te gaan wonen. Schoondochter Corrie: “Arie is haar enige kind en wij wonen in Barneveld, dus hebben wij haar aangemeld voor zorg in Elim. Ze stond een jaartje op de wachtlijst voordat ze er terecht kon. Het is heel fijn dat ze dichtbij ons woont. Ze ziet de kleinkinderen regelmatig en wij gaan meestal drie keer in de week langs. Dan luisteren we eerst naar de avondsluiting en brengen haar daarna zelf naar bed. Dat vindt ze heel fijn.’’
Naar haar zin
Toen mevrouw Hollemans nog in Alblasserdam woonde, had ze een goede vriendin. Afwisselend gingen ze zaterdagavond bij elkaar koffiedrinken en een ijsje eten. Dat herinnert ze zich nog goed. Corrie: “Ze zegt regelmatig dat ze haar vriendin weer eens wil zien, maar als ik dan uitleg dat het te ver is naar Alblasserdam antwoordt ze meestal: ‘Laat ik maar hier blijven inderdaad.’ Daaraan merk ik dat ze het hier goed heeft.”
Op d’r plekje
“Moeder kan slecht zien, dus ook niet meer lezen. De medewerkers lezen haar voor uit de Bijbel en bidden met elkaar. Dat is belangrijk voor haar en maakt dat ze zich thuis voelt.” Arie vult aan: “En op zondag luisteren ze gezamenlijk naar de kerkdienst.” Psalmen zingen vindt ze prachtig. ‘’Sommige Psalmen kan ze ook nog meezingen. Je ziet aan haar lachende gezicht dat ze ervan geniet. Dat draagt bij aan de kwaliteit van haar leven.”