Al bijna tien jaar mag Tom van Staveren met veel vreugde als geestelijk verzorger dienen in Salem. Hij ziet het als een bijzondere leiding en gave van de Heere dat hij hier terecht is gekomen. Elke dag bidt hij om de leiding van de Heilige Geest, en die ontvangt hij. Onder die leiding ziet hij zegen. “Het is het allermooiste werk wat er is.”
Op de knieën
Tom vertelt over een vrouw die elke avond door twee verzorgenden op de knieën voor haar bed geholpen werd. Samen zongen ze: ‘Ik ga slapen, ik ben moe.’ Geen avond werd overgeslagen. Na het zingen op de knieën sliep ze rustig in. Toen er op een dag een collega was die niet van deze gewoonte wist en de vrouw in bed hielp, kwam ze niet in slaap. Een andere collega vroeg of ze dan niet op de knieën was gegaan. Tom: “Dat vind ik zo mooi hè, dat ze weer rustig insliep nadat ze toch nog op de knieën was gegaan. Dat we in Salem zo de gewoonten van thuis kunnen vasthouden, dat onze bewoners zich écht thuis kunnen voelen.” Dat kan, legt de geestelijk verzorger uit, omdat de medewerkers de gewoontes kennen en delen in de identiteit. Medewerkers zijn zelf ook dragers van de identiteit en bidden, zingen en lezen samen met de bewoners. Geestelijke zorg is helemaal geïntegreerd in de rest van de zorg. “Dat is van onschatbare waarde.”
Geen kerkmuren, alleen de Bijbel
In het werk bij Salem ervaart Tom dat kerkmuren wegvallen. “Slechts heel zelden heb ik met iemand een gesprek over dogma’s. Ongeacht de kerkelijke achtergrond van de bewoner, kom ik hier met de Bijbel. We praten over fundamentele zaken. Veel mensen worstelen met geloofszekerheid, daar kan ik in de zondagse diensten die we hier ook hebben op terugkomen.” In de week erna zijn er dan ook altijd weer mooie gesprekken over de dienst op zondag. Sommige bewoners delen iets tijdens de Bijbelkringen, anderen stellen hun hart open tijdens een persoonlijk gesprek. Dat vindt hij mooi. “Ik ga nooit weg zonder uit de Bijbel te lezen en te bidden. We vouwen altijd samen onze handen.”
Steun voor mantelzorgers
De geestelijk verzorger heeft opleidingen gevolgd om pastorale steun te kunnen bieden aan psychogeriatrische bewoners. “Ik weet hoe ik hen nog kan bereiken, bij elke ziekte is dat weer anders. Verschillende soorten dementie tasten bijvoorbeeld andere delen van de hersenen aan.” Niet alleen voor de bewoners zelf kan Tom er op deze manier extra zijn, maar ook voor de achterblijvende wederhelft. “Het komt steeds vaker voor dat de mantelzorger achterblijft. Zij worstelen vaak met heel specifieke vragen en problemen. Vanuit mijn kennis en ervaring kan ik er ook voor hen zijn.”
Voldoening en kracht
Met vreugde mag Tom zo zijn weg gaan. Het is niet altijd makkelijk, maar hij put kracht, moed en blijdschap uit de wetenschap dat de Heere elke dag bij hem is. “Elke dag ervaar ik Zijn zegen. Dat geeft voldoening en kracht.”